Με επιτυχία διεξήχθη η ανοικτή διαδικτυακή συζήτηση προσβασιμότητας και συμπερίληψης που διοργάνωσε το Δίκτυο Ενίσχυσης και Ανάπτυξης της Μάθησης του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Kύπρου. Συντονιστές της εκδήλωσης ήταν οι Γιώργος Παναγιώτου και Ραφαήλ Σοφοκλέους, εκπρόσωποι των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών αντίστοιχα υπό την καθοδήγηση των συντονιστριών του Δικτύου, της Δρα Αντιγόνης Παρμαξή και της Δρα Άννας Νικολάου. Ομιλητές/τριες ήταν οι Νεκτάριος Παϊσιος, Δανιήλ Δανιήλ, Χρίστος Ξιούρουπας, Γιώργος Παναγιώτου, Ανδρέας Βοσκός και Καλλισθένη Χριστοφή, άτομα με οπτικές και κινητικές αναπηρίες. Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε επίσης η Δρ Χριστιάνα Κούτα εκ μέρους της Επιτροπής Ισότητας του Πανεπιστημίου.
Οι ομιλητές/τριες συζήτησαν ζητήματα συμπερίληψης και προσβασιμότητας τους στην καθημερινή ζωή, στους εργασιακούς χώρους και με έμφαση στο συγκείμενο της εκπαίδευσης. Το σημαντικότερο ζήτημα που τόνισαν ότι αντιμετωπίζουν είναι η αδιαφορία της κοινωνίας και η ανάγκη κοινωνικοποίησης τους ώστε να κατανοήσει η κοινωνία την προσωπική τους κατάσταση αναπηρίας και τις δυσκολίες που βιώνουν. Όπως επισήμανε ο Γιώργος Παναγιώτου υπάρχει σημαντική ανάγκη προσωπικής επαφής των ατόμων χωρίς αναπηρίες με τα άτομα με αναπηρίες και χαρακτηριστικά ανέφερε οτι: “Αν δεν εκτεθείς με την αναπηρία δεν θα την γνωρίσεις”.
Επιπλέον, αναφέρθηκαν από τους ομιλητές/τριες ζητήματα όπως η σύνδεση της σωματικής με τη νοητική αναπηρία και η προκατάληψη της κοινωνίας σχετικά με την ικανότητα των ατόμων με αναπηρία για δημιουργία οικογένειας λόγω άγνοιας, φόβου και έλλειψης προσωπικής επαφής. Συνεπώς όπως αναφέρθηκε εγείρεται η ανάγκη για προώθηση δράσεων ενημέρωσης μέσω εκστρατειών στα ΜΜΕ και στα ΜΚΔ για ευαισθητοποίηση της κοινωνίας. Οι σχετικές δράσεις θα πρέπει να λάβουν υπόψη την οπτική και τις ανάγκες όλων των ατόμων με αναπηρία.
Όσον αφορά στην προσβασιμότητα στην καθημερινή ζωή, μεταξύ άλλων ο Γιώργος Παναγιώτου αναφέρθηκε στο οτι αρκετοί χώροι δεν είναι προσβάσιμοι με αποτέλεσμα να ανησυχεί κάθε φορά που θα μεταβεί σε ένα χώρο και συνεπώς να απωλεί τη δυνατότητα για κοινωνικοποίηση και δημιουργία φιλιών. Αναφέρθηκαν επίσης ζητήματα προσβασιμότητας σε μουσικές σκηνές, σε τουαλέτες, σε δημόσια κτήρια, σε εστιατόρια, και σε καφετέριες όπου σε αρκετές περιπτώσεις απουσιάζουν οι ράμπες και έτσι καθίσταται αδύνατη η πρόσβαση τους. Καταγράφηκε οτι το σύστημα δημοσίων συγκοινωνιών δεν εξυπηρετεί ιδιαίτερα τη διακίνηση των ατόμων με οπτικές αναπηρίες και υφίσταται η ανάγκη για δημιουργία ηλεκτρονικού σχεδιαγράμματος των πόλεων το οποίο να είναι προσβάσιμο με αφή και κατανοητό από άτομα με οπτική αναπηρία για πλοήγηση τους στην πόλη. Επιπλέον, έθιξαν την ανάγκη για περαιτέρω στήριξη τους από την πολιτεία μέσω παροχής εξειδικευμένων προσωπικών συνοδών καθώς όπως ανέφεραν το κόστος είναι ιδιαίτερα ψηλό και αδυνατούν να το καλύψουν. Ταυτόχρονα, τονίστηκε η ανάγκη για εργοδότηση και ενεργή τους συμμετοχή στην κοινωνία.
Όσον αφορά τον χώρο της εκπαίδευσης, αναφέρθηκαν στην ανάγκη για περαιτέρω εξατομίκευσης της διδασκαλίας στις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία. Τονίστηκε η ανάγκη για ευαισθητοποίηση των φοιτητών/τριών στη συνεργασία τους σε φοιτητικές εργασίες με φοιτητές/τριες χωρίς αναπηρίες, καθώς και η ανάγκη για ανάπτυξη και ανάθεση περισσότερο εξατομικευμένων και δομημένων πρακτικών διδασκαλίας. Καταγράφηκε η ανάγκη για περαιτέρω επικοινωνία από ακαδημαϊκούς και φοιτητές/τριες χωρίς αναπηρίες με τα άτομα με αναπηρία ώστε να προσαρμόζεται η διδασκαλία στις ανάγκες τους και να τους παράσχουν τις εύλογες προσαρμογές.
Τα άτομα με οπτική αναπηρία τόνισαν την ανάγκη μετατροπής των έντυπων βιβλίων σε ήχο. Επιπλέον, τονίστηκε η ανάγκη για διαρρύθμιση των χώρων με προσθήκη προσβάσιμων θρανίων, προσθήκη συστημάτων βελτίωσης της οπτικής στους πίνακες, καθώς και η ανάγκη για αξιοποίηση της τεχνολογίας. Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε η ανάγκη για υβριδική διδασκαλία με επιτόπια διδασκαλία και ταυτόχρονη χρήση του ZOOM σε χώρους διδασκαλίας ώστε να αυξηθεί η συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία κατά τη διάρκεια των διαλέξεων.
Εκ μέρους της επιτροπής ισότητας, η Δρα Χριστιάνα Κούτα, αναφέρθηκε στην ανάγκη πραγματοποίησης δράσεων για συμπερίληψη και εξυπηρέτηση των δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρίες, όπως και στην ανάγκη για ενημέρωση της κοινωνίας για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με αναπηρία. Όπως επισήμανε,αυτό που χρειάζεται δεν είναι η εστίαση στην κατάσταση αναπηρίας αλλά η εφαρμογή των πολιτικών της Ευρωπαϊκής στρατηγικής για συμπερίληψη, ισότιμη μεταχείριση και ενεργή συμμετοχή των ανθρώπων με αναπηρίες στην καθημερινή ζωή. Επισήμανε επίσης, οτι η συμπερίληψη είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη/πολίτισσας, και ο καθένας/μια μας μπορεί να βοηθήσει βάζοντας το δικό του λιθαράκι μέσα από τις αξίες, τις γνώσεις και τις εμπειρίες που έχει αποκτήσει.
Πηγή: Δίκτυο Ενίσχυσης και Ανάπτυξης της Μάθησης