Γνώριζες ότι το Θέατρο είναι μια πνευματική τέχνη;

Το θέατρο δεν είναι φροντιστήριο, ούτε κάτι που απλά περνάς ευχάριστα την ώρα σου. Στο θέατρο επιδεικνύεται το πνευματικό υπόβαθρο του κόσμου, ο πολιτισμός μιας πολιτείας, η κοινωνική αρετή ενός λαού. Γι’ αυτό το θέατρο είναι και η πνευματική τροφή του λαού. Το θέατρο, πλάθει, καλλιεργεί και μορφώνει την κοινωνική συνείδηση, καθαρίζει τα άτομα από τις ατομικές τους ροπές και τα κάνει άξια μέλη του συνόλου. Σε μια κοσμική συγκέντρωση ο καθένας πάει πρώτα για να φανεί ο ίδιος, όπου κυρίαρχο είναι το ΕΓΩ.  Στο θέατρο, ο καθένας πάει για να σμίξει με τους άλλους, να νιώσει τον εαυτό του ως μέλος της κοινωνίας, να νιώσει πως δεν είναι έρημος στον κόσμο. Αυτό είναι ουσιαστικά μια κοινωνική πνευματική τελετή… κι αυτό είναι το Θέατρο, όπου δηλαδή κυρίαρχο είναι το ΕΜΕΙΣ.

Τα παιδιά του Δεληθεάτρου είναι πιστοί αφωσιωμένοι ερασιτέχνες ηθοποιοί, που έχουν κατανοήσει καλά αυτές τις έννοιες και πορεύονται μέσα στην πνευματική τέχνη τα τελευταία χρόνια, με αφορμή την έναρξη δωρεάν θεατρικών εργαστηρίων στην κοινόητητα Κόρνου μέχρι και σήμερα μια πρωτοβουλία του κ.Σάββα Βορκά.

Tο Δεληθέατρο δημιουργήθηκε το Σεπτέμβριο του 2009 από το Σάββα Βορκά Αθανασίου, με στόχο τη θεατρική ανάπτυξη στην επαρχία. Δίνει την ευκαιρία σε  ενήλικες να γνωρίσουν την τέχνη του θεάτρου μέσα από δημιουργικές διαδικασίες, όπως είναι η παρακολούθηση θεατρικών εργαστηρίων, η υποκριτική, η συγγραφή ενός έργου, η χορογραφία, η σκηνοθεσία και η συμμετοχή σε θεατρικές παραστάσεις και διαγωνισμούς.

Ο Σάββας Βορκάς Αθανασίου, λόγω της απέραντης αγάπης του για το θέατρο και της ανάγκης του να προωθήσει την τέχνη στην κοινότητα του στον Κόρνο, δημιούργησε μια ομάδα θεατρόφιλων εθελοντών που αποτελείται από άτομα ηλικίας 15-29 ετών. Τα μέλη των θεατρικών εργαστηρίων, μέσα από το θεατρικό παιχνίδι, την υποκριτική και τον αυτοσχεδιασμό, μαθαίνουν να εκφράζονται αβίαστα και να εξωτερικεύουν τον εσωτερικό τους κόσμο, ανακαλύπτοντας παράλληλα τον εαυτό τους. Σε τακτικές συναντήσεις που γίνονται κάθε Πέμπτη στις 20:00, τα παιδιά της ομάδας του Δεληθέατρου, συγγράφουν το έργο, το σκηνοθετούν, προσθέτουν μουσικές και χορευτικά και φυσικά καλούνται να αποδώσουν το έργο μέσα από διαφορετικούς ρόλους που αναθέτονται στον καθένα!

Πάμε να δούμε όσα μας είπαν τα παιδιά του Δεληθέατρου, όταν τα ρωτήσαμε τι είναι αυτό που κερδίζουν μέσα από το θέατρο:

Αγαπώ το θέατρο διότι γεμίζει τον ελεύθερο μου χρόνο με γέλιο και με ανακουφίζει από τα άγχη και την πίεση, καθώς ξεχνώ κάθε μου πρόβλημα μέσα από το παιχνίδι και τη δημιουργικότητα. Ταυτόχρονα δένεσαι με ανθρώπους και μαθαίνεις να λειτουργείς αρμονικά και με συνεργασία! “Πιστεύω πως το θέατρο δεν είναι μια τυχαία τέχνη που πρέπει να υποτιμάται… γιατί το θέατρο είναι ζωή!” – Άντρεα Αχιλλέως

Στο θέατρο παιρνάς την ώρα σου κάνοντας κάτι δημιουργικό και ευχάριστο, ξεχνώντας για λίγο τα προβλήματα και τις έγνοιες σου. Μαθαίνεις να συνεργάζεσαι και να επικοινωνείς με άλλους ανθρώπους. Εκτός απο όλα αυτά, θεωρώ πως “είναι ένας δημιουργικός τρόπος να κατανοήσεις διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω σου.” – Αντρέας Πιττάκαρας

Ασχολήθηκα με το θέατρο στην ηλικία των 14 ετών, όταν είχα παίξει το πρώτο μου θεατρικό “Ο κλέφτης των αστεριών” της Ζωής Βαλάσης, σε διασκευή του καθηγητή μας Σ. Βορκά. Μετά από αυτή την μαγική εμπειρία, είχα γραφτεί στο “Δεληθέατρο”, δίνοντας πολλές και διάφορες παραστάσεις, άλλες σε διασκευή και άλλες από δικά μας γραφόμενα. Το θέατρο σου μαθαίνει να δίνεις αλλά και να παίρνεις, ξεφεύγοντας από την καθημερινότητα σου! “Σε βάζει κόντρα με το εαυτό σου, αφού δοκιμάζεσαι μέσα από ρόλους, διαφορετικούς από ‘σένα! Μαθαίνεις να συνεργάζεσαι και να δημιουργείς!”-Βαρβάρα Μιχαήλ

 Το θέατρο είναι η ηρεμία της ψυχής μου! Έχω το θέατρο στο μυαλό μου σαν ένα βουνό, που για να φτάσεις στην κορυφή, πρέπει να περάσεις από όλα τα μονοπάτια που όσο πιο δύσβατα είναι, τόσο ομορφαίνουν την διαδρομή… Ίσως κουραστείς πολύ ανεβαίνοντας (Πρόβες) αλλά όταν φτάσεις στην κορυφή, η θέα είναι υπέροχη (Χειροκρότημα)! ”-Βαρβάρα Μπακαλιάου

Άρχισα το θέατρο στην πρώτη τάξη του δημοτικού εντελώς τυχαία και τώρα πλέον έχει γίνει τρόπος ζωής. Το θέατρο μου έμαθε πολλά και κυρίως να διαχωρίζω την αλήθεια από το ψέμα. Αγαπώ το θέατρο, γιατί χάρη σ’ αυτό, μπορώ να εκφράζομαι. “Ευχαριστώ το θέατρο, γιατί με βοηθά να βγάζω προς τα έξω τον πραγματικό μου εαυτό και να είμαι ένας αληθινός άνθρωπος που δεν προσποιείται!”–Δημήτρης Γρηγορίου

Στον ελεύθερο μου χρόνο ασχολούμαι με το γυμναστήριο και το θέατρο. Το θέατρο για εμένα είναι κάτι ξεχωριστό, γιατί ξεφεύγεις από την καθημερινότητα σου, καθώς καλείσαι να ενσαρκωθείς μέσα σε ρόλους μιας διαφορετικής ζωής και ρουτίνας. “Αυτό όμως που μου αρέσει περισσότερο, είναι η αποκλειστική προσοχή που κερδίζεις από το κοινό την ώρα της παράστασης!”–Λάζαρος Λαζάρου

Ασχολούμαι με το θέατρο εδώ και 20 χρόνια και στον ελεύθερο μου χρόνο γράφω άρθρα και κάνω βόλτες στην φύση. Το θέατρο με βοήθησε κυρίως όταν ήμουν μικρότερη, στο να ανακαλύψω τον εαυτό μου και να εξωτερικεύσω τα συναισθήματά μου. “Για ‘μένα το θέατρο σημαίνει φως, γιατί γεμίζει την ψυχή μου με ζεστά συναισθήματα και μπόλικη θετική ενέργεια!”–Λουκία Χατζηλαζάρου 

Το θέατρο το ξεκίνησα πριν από λίγα χρόνια και είμαι πολύ ενθουσιασμένος που το συνέχισα μέχρι και σήμερα, γιατί το θέατρο πάντα μου έδινε χαρά και ευτυχία στη ζωή μου! Πάντα όταν πήγαινα στο θέατρο του χωριού μου, πίστευα ότι πήγαινα στο δεύτερο μου σπίτι, γιατί ένιωθα άνετα με τους συμπρωταγωνιστές μου. Σε κάθε παράσταση, όποτε ανέβαινα στη σκηνή το απολάμβανα και ένιωθα απέραντη χαρά που ήμουν εγώ εκείνος που παίζει θέατρο και τον βλέπει ο κόσμος. “Το θέατρο με έκανε πιο ώριμο και πιο κάλο άνθρωπο στην κοινωνία του σήμερα. Οπότε αν μου έλεγαν τι σου προσφέρει το θέατρο, θα τους έλεγα ΖΩΗ!”  –Μιχάλης Μιχαήλ

Το θέατρο για ‘μένα είναι ένας τρόπος να ξεφύγω από τη ρουτίνα και το άγχος της καθημερινότητας. Μετά από πολλές ώρες εργασίας το να πρέπει να συγκεντρώνομαι σε ένα ρολο και να ξεχνώ οτιδήποτε άλλο συμβαίνει με βοηθά να χαλαρώσω. “Ταυτόχρονα όμως είναι διασκεδαστικό, αλλά και ένας τρόπος που με βοηθά να εκφράζομαι.”  -Νατάσα Σάββα

Με το θέατρο ασχολούμαι εδώ και 5 χρόνια και έχω συμμετάσχει σε πολλές παραστάσεις. Μέσα από το θέατρο εκφράζεσαι, περνά η ώρα σου ευχάριστα και αποκτάς εμπειρίες. “Κάνεις το κοινό σου να γελά και στο τέλος εισπράττεις το χειροκρότημα που σε ευχαριστεί και σε ωθεί να θέλεις να συνεχίσεις αυτό που κάνεις.”–Πρόδρομος Αχιλλεώς 

Ασχολούμουν με το θέατρο πολύ παλαιότερα σε διάφορα ερασιτεχνικά εργαστήρια και συμμετείχα αρκετές φορές σαν κομπάρσος σε Κυπριακές σειρές, για να ζήσω την εμπειρία! “Το θέατρο είναι κάτι που με εκφράζει και που με αφήνει να δίνομαι ολοκληρωτικά μέσα από τους διάφορους ρόλους, καθώς γίνομαι ένα με τους χαρακτήρες.”– Συμεών Χαραλάμπους

Ασχολούμαι επίσης με το θέατρο από 9 ετών και πιστεύω ότι είμαι πολύ τυχερή που είχα αυτή την ευκαιρία, γιατί το θέατρο μας προσφέρει πολλά.. Μέσα από το θέατρο έμαθα να συνεργάζομαι με τους γύρω μου και να λειτουργώ ομαδικά. “Επίσης το θέατρο μου προσφέρει προσωπική ηρεμία, αλλά και εκτόνωση γιατί μέσα από τους ρόλους ανακαλυπτω νέες πλευρές του εαυτού μου.”–Στυλιανή Αχιλλέως

Με το θέατρο άρχισα να ασχολούμαι όταν ένας κύριος άνοιξε το μικρό του θεατρικό εργαστήρι, το 2009 στο χωριό μου…το Δεληθέατρο. Αρχικά και με επιφύλαξη πείστηκα να λάβω μέρος. Ε, λοιπόν καλά έκανα. Ακόμα θυμάμαι το Πρώτο κοστούμι…Δεν πίστευα ποτέ ότι ναι ρε παιδί, μου το ‘χω. Το γέλιο του κοινού την ώρα της ερμηνείας μου, θα μου μείνει αξέχαστο και αυτό είναι που με έκανε να συνεχίσω μέχρι σήμερα. Μέσα σε αυτά τα χρόνια είχα και την ευκαιρία να πειραματιστώ και στη μουσική επιμέλεια κάποιων θεατρικών και ευχαριστώ πολύ τον κύριο Σάββα γι’ αυτό. Τώρα γιατί το αγάπησα; Σε μια καθημερινότητα που είναι μονότονη (σπίτι-δουλεία, δουλειά-σπίτι) και γεμάτη με φορτωμένο πρόγραμμα γεμάτο έγνοιες… Το θέατρο ήρθε σαν μια άγκυρα λύτρωσης. Χαρά, λύπη, απογοήτευση, συμπόνια, θυμός, νεύρο, τρέλα, αθωότητα, γκρίνια, αηδία, πόνος, ευτυχία, απόλαυση, αγάπη… Όλα αυτά είναι συναισθήματα που καλείσαι να εκφράσεις. Παράλληλα το θέατρο κρύβει μαθήματα πίσω του, που δεν φανταζόμουν ότι θα είχε. Μπορείς να διδαχτείς την ομαδικότητα και την συνεργασία, αφού χωρίς αυτή μια παράσταση δεν θα μπορούσε να ανέβει. Αποδέχεσαι το διαφορετικό, το συνεσταλμένο, το οποιοδήποτε χαρακτηριστικό στα άτομα που συνεργάζεσαι, πράγμα που σε βοηθά και στον έξω κόσμο. Μπορείς να αυτοσχεδιάσεις και να εκφραστείς αβίαστα ανά πάσα στιγμή. “Ανακαλύπτεις στον εαυτό σου κομμάτια του χαρακτήρα σου που δεν πίστευες ότι είχες. Ε, να γιατί αγαπώ το θέατρο – γιατί μου τα δίνει όλα αυτά!” (Για ακόμα μια φορά ευχαριστώ κ.Σάββα!) –Μελίνα Μιχαήλ

Και όπως είπε και ο Πατέρας του Θεάτρου:

“Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας.” –Κάρολος Κουν, 1908-1987, Ο Ιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης